مزد دستم،سهم دستان تو***بلوای تو سهم دستان من
خشكيده بر سفره ننگ تو***نان فرزندان من
خشم و وحشت سهم چشمان تو***اشك و حسرت سهم چشمان من
ريزد با تيغ جلادان تو***خون همراهان من
سايه شومت را خواهم زدود،از چهره ميهنم***شعر رهايی را خواهم سرود،با بزم جان و تنم
روزی دوباره بر لبهايمان،لبخندی خواهد نشست***سقف شب ظلم و تاريكی را،مشتمان خواهد شكست
اينك مجال آه و ناله نيست***مرگ ستم خواب و افسانه نيست
سرنوشتم را برمي گزينم***خفتن راه چاره نيست
ايران سبز خون فردای ماست***لبريز از شور سهراب و نداست
گر،بر خروشم غم فائق شود***نفرين بر نامم رواست
تير و زنجير و باتون و قفس***ز آتشم خاكستر است
چون برخروشيم و دريا شويم***پیروزيم ای هم نفس
گر در خيابان جانم پر گشود***بگذر با شور،از تنم
از خاكم،سبزه ها قد ميكشند***اين زمين سهم من است
(شعر از نماهنگ ايران سبز)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر