از 25خرداد88 تا حالا هیچوقت اینقدر موقعیت به نفع جنبش نبوده:
به جز 25خرداد و چند تظاهرات بعدی(29و30خرداد)که مردم خیلی گرم و پرشور بودن و جرات مقابله سنگین رو به کودتاچیها ندادن دیگه هیچوقت یه همچین موقعیتی برامون پیش نیومده.این یه حقیقته که خیلی از مردم اینقدر مشکل اقتصادی داشتنن و دارن که دیگه نمیتونستن برای آزادیهای سیاسی خیلی به خیابون بیان...به خصوص که الان هزینه این موضوع هم خیلی بالا رفته و خشونت کودتاچی ها به حداکثر رسیده.
اما این روزها شرایط یه کم تغییر کرده:
اولا(مشکلات اقتصادی): مشکلات اقتصادی خون مردم رو جوری تو شیشه کرده که حتی صدای مراجع ساکت رو هم درآورده،برای همین هم جسارت مردم الان دوباره زیاد شده.(یه جورایی زدن به سیم آخر)
دوما(تفرقه شدید در نیروهای حکومت): بخاطر نزدیکی انتخابات مجلس و حضور نداشتن وسیع اصلاحطلبان،اصولگراها(که تمام حکومت رو قبضه کردن) به جون هم افتادن و اختلاف به حدیه که حتی با دستور رهبر هم از حمله به هم دست برنمی دارن.
سوما (نزدیکی مراجع به مردم):اخیرا بیشتر مراجع صحبتهایی در حمایت از مردم یا حداقل انتقادی از حکومت کردن.
چهارما(اتحاد بیشتر بین اعضای جنبش):بعد بحثای زیاد توی این دوسال الان دیگه حداقل به این شعور رسیدیم که روی حداقلها برای آینده خودمون و ایران اتحاد کنیم.خلاصه یه کم دعواها و جدلها فروکش کرده.
پنجما و از همه مهمتر:تظاهرات بعدی ما روز کارگر(11 اردی بهشت)هستش واین یعنی اتحاد جنبش سبز با جنبش کارگری(بخش اعظم قشر ضعیف اقتصادی) که همه منتظرش بودیم و میرحسین هم قبلا به اهمیت این موضوع تاکید کرده بود،وقت خوبی هم برای تبلیغ داریم...باید دیوارنویسیها و اسکناس نویسیها رو بیشتر کنیم.
باید تو روزای باقیمونده شروع کنیم برای بحث در مورد زمان و مکان تظاهرات.اگر این تظاهرات رو پرشور و داغ برگزار کنیم میتونیم به حصول نتیجه تو 25خرداد ایمان داشته باشیم.
بچه ها واقعا این یه موقعیت استثنائیه...نباید هدر بره!
به جز 25خرداد و چند تظاهرات بعدی(29و30خرداد)که مردم خیلی گرم و پرشور بودن و جرات مقابله سنگین رو به کودتاچیها ندادن دیگه هیچوقت یه همچین موقعیتی برامون پیش نیومده.این یه حقیقته که خیلی از مردم اینقدر مشکل اقتصادی داشتنن و دارن که دیگه نمیتونستن برای آزادیهای سیاسی خیلی به خیابون بیان...به خصوص که الان هزینه این موضوع هم خیلی بالا رفته و خشونت کودتاچی ها به حداکثر رسیده.
اما این روزها شرایط یه کم تغییر کرده:
اولا(مشکلات اقتصادی): مشکلات اقتصادی خون مردم رو جوری تو شیشه کرده که حتی صدای مراجع ساکت رو هم درآورده،برای همین هم جسارت مردم الان دوباره زیاد شده.(یه جورایی زدن به سیم آخر)
دوما(تفرقه شدید در نیروهای حکومت): بخاطر نزدیکی انتخابات مجلس و حضور نداشتن وسیع اصلاحطلبان،اصولگراها(که تمام حکومت رو قبضه کردن) به جون هم افتادن و اختلاف به حدیه که حتی با دستور رهبر هم از حمله به هم دست برنمی دارن.
سوما (نزدیکی مراجع به مردم):اخیرا بیشتر مراجع صحبتهایی در حمایت از مردم یا حداقل انتقادی از حکومت کردن.
چهارما(اتحاد بیشتر بین اعضای جنبش):بعد بحثای زیاد توی این دوسال الان دیگه حداقل به این شعور رسیدیم که روی حداقلها برای آینده خودمون و ایران اتحاد کنیم.خلاصه یه کم دعواها و جدلها فروکش کرده.
پنجما و از همه مهمتر:تظاهرات بعدی ما روز کارگر(11 اردی بهشت)هستش واین یعنی اتحاد جنبش سبز با جنبش کارگری(بخش اعظم قشر ضعیف اقتصادی) که همه منتظرش بودیم و میرحسین هم قبلا به اهمیت این موضوع تاکید کرده بود،وقت خوبی هم برای تبلیغ داریم...باید دیوارنویسیها و اسکناس نویسیها رو بیشتر کنیم.
باید تو روزای باقیمونده شروع کنیم برای بحث در مورد زمان و مکان تظاهرات.اگر این تظاهرات رو پرشور و داغ برگزار کنیم میتونیم به حصول نتیجه تو 25خرداد ایمان داشته باشیم.
بچه ها واقعا این یه موقعیت استثنائیه...نباید هدر بره!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر