۱۳۹۰ اردیبهشت ۷, چهارشنبه

آی مردم,وای بر فردايمان***دسته گلها ميروند از يادمان

ای بابا,انگار اصلا ماها تو باغ نيستيم!
حدود سه ماهه كه ميرحسين و كروبی تو حصرند!نميدونم چی شد كه ما اينجوری شديم?!
حس ميكنم تو بازی ای كه حكومت ميخواست وارد شديم و باختيم,اين بازی چیزی نبود جز طبيعی كردن قدم به قدم حبس يا حصر اونها برای مردم.حالا كه ديگه كار از كار گذشته!ولی بايد به اين آقايون بفهمونيم كه مردم پپه نيستن!
اول روز كارگر بعدشم 22 و 25 خرداد.
فرصتو از دست نديم و از همين امروز برای در آوردن پدر اينها تبليغ كنيم!
خواهشا ديگه بيخيال اين جنگ ا.ن و آقای خامنه ای هم بشيد وگرنه بزودی حسرت اين موقعيت رو ميخوريم!اگر بي تفاوت از كنار اين قضايا بگذريم اين اختلافات به يه بازی برد-برد برای ما تبديل ميشه.
يالا ديگه,شروع كنيد!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر